شرقی‌ترین کشور شاخ آفریقا با جمعیتی حدود 10 میلیون نفر که 99 درصد آنان مسلمان شافعی هستند، گرچه از سال 1339 اعلام استقلال کرد، اما با کودتای نظامی "محمد زیادباره" ژنرال نیروهای مسلح، در سال 1338 و همچنین فرار وی در سال 1370 و سپس حاکمیت نیروهای "ائتلاف تحکیم صلح و مبارزه با تروریسم" یا کنگره متحد سومالی با حمایت کشورهای غربی از جمله آمریکا از میان فرماندهان محلی روبرو شد . اهمیت استراتژیک این منطقه آبی به سبب وجود جزیره‌های متعدد و همچنین همجواری با تنگه باب‌المندب، بیش از پیش قابل توجه است . سومالی از طریق این آبها علاوه بر اتصال قاره‌های آفریقا و آسیا به یکدیگر، به کشور "جیبوتی" همسایه شمالی خود راه دارد که محل استقرار پایگاه نظامی آمریکاست .
جنگ قدرت بین اعضای این ائتلاف، سبب شکلگیری تنها کشور فاقد حکومت دنیا شد که آثار خود را به صورت حرکات تجزیه‌طلبانه در بخش‌هایی از سومالی مانند تشکیلات خودمختار مناطق "بای" و "باکول " در جنوب و مرکز سومالی، "سومالی‌لند" در بخش شمالی، "پانت‌لند" در مناطق شمال شرقی و "جوبالند" در جنوب غربی سومالی نشان داد .
بجز درگیری‌های داخلی میان گروه‌های مختلف قومیتی در سومالی، دخالت بیگانگان مشکلات بیشتری را در دهه‌های اخیر سبب شد . نیروهای آمریکایی در سال 1372 به بهانه مهار اسلام‌گرایان سومالی را اشغال کردند ولی در جریان درگیری با نیروهای تحت فرمان "محمد فرح عیدید" که از او به عنوان رهبر القاعده سومالی نام برده می‌شود، شکست خوردند و جریان موسوم به "سقوط شاهین سیاه " رقم خورد .
پس از آن، "بیل‌کلینتون" رییس‌جمهوری وقت آمریکا، دستور بیرون کشیدن نظامیان آمریکایی را از سومالی صادر کرد .
ولی سیاست های مداخله جویانه امریکا در این کشور همچنان ادامه دارد.
جنگ جمعیتی یکی از انواع جنگ می باشد که به جای صرف هزینه های هنگفت برای کشتن انسان‌ها و ریختن خونشان از به دنیا آمدن آنها جلوگیری می کند. در سال 1948، طی یک قرارداد پژوهشی میان ارتش آمریکا و دانشگاه جان هاپکینز، پایه های تئوریک علوم اجتماعی در جنگ روانی استخراج شد. بعدها طی دهه‌ی هفتاد، ما حصل این تحقیقات، تبدیل به رشته‌ی دانشگاهی ارتباطات سلامت عمومی در دانشگاه جان هاپکینز شد. هدف از تأسیس این رشته و مراکز مرتبط با آن، ارایه‌ی یک برنامه‌ی هماهنگ جهانی برای کاهش جمعیت کشورهای کمتر توسعه یافته می باشد.این برنامه با پشتوانه‌ی آمریکا و با همکاری بسیاری از سازمانهای بین اللملی با عناوینی زیبا و جذاب چون تنظیم خانواده در این کشورها ترویج شد
این پروژه که NSSM 200(National Security Study Memorandum No. 200 ) نام گرفت، روند فزاینده‌ی رشد جمعیت جهانی را برخلاف امنیت ملی آمریکا دانسته و با تشریح استراتژی آمریکا در مورد جمعیت جهانی، سیاستها، راهکارها، چگونگی همکاری سازمانهای بین المللی و روش ترغیب و اقناع رهبران کشورهای مورد نظر برای کاهش روند رشد جمعیت را تبیین می کند
حامیان اصلی این پروژه ، (United States Agency International Development)USAID ،UNFPA،یونیسف، بانک جهانی، بنیاد راکفلر، بنیاد پاکارد، بنیاد کاول، بنیاد رفاه عمومی و دیگر بنیادهای خصوصی و خیریه‌ها می باشند.(9)
دو بخش اصلی و عمده مرکز، شامل خدمات ارتباطات جمعیتی(Population Communication Services) (PCS)و برنامه اطلاعات جمعیتیPopulation Information Program) (PIP) می‌باشند. خدمات ارتباطات جمعیتی کمک‌های تکنیکی را به پنج منطقه جهانی، شامل دولت‌های تازه استقلال‌یافته (NIS) ، خاور نزدیک، آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین ارایه می کند. در این بخش، مرکز حمایت‌های آموزشی و مالی از همدستان خود در بیش از 65 کشور دنیا به عمل می‌آورد تا آنها را در توسعه و ارزیابی برنامه‌های موثر اطلاعات- آموزش- ارتباطات و انگیزش IEC/M)(Information-Education-(Communication/Motivation) جهت تشویق و تقویت برنامه‌ریزی خانواده، بهداشت ضدبارداری و فعالیت‌های مشابه کمک نماید.
درست است که این پروژه در بسیاری از کشورها ازجمله ایران با شعار فرزند کمتر و زندگی بهتر توسط دولت سازندگی! به خوبی اجرا گردید ولی در کشورهایی که از سواد و سیستم دولتی یکپارچه برخوردار نبودند این طرح با مشکلات اساسی روبرو شد که چاره ایی جز مداخله مستقیم فرهنگی و یا اشغال نظامی برای توسعه و بستر سازی جنگ روانی در راستای اهداف این پروژه نداشت.
در کنار برپایی جنگ ها و دارا بودن سلاح هسته ای که قدرت بازدارندگی دارد و تعیین کننده موازنه قدرت است ، گرسنگی و بهره برداری از آب و غذا نیز می تواند برای ایجاد موازنه سیاسی بکار گرفته شود.بطوریکه برای تخلیه ساکنان یک منطقه ، می توان مردم را به شیوه های مختلف گرسنه نگه داشت تا آنها مجبور به مهاجرت از منطقه مورد نظر شوند.
نکته قابل تامل اینست در نهاد سیاسی آمریکا مرکزی به عنوان رهبری آب و هوا وجود دارد که به بررسی ابزار تغییر جهت وزرش باد و جلوگیری از ریزش باران در مناطق مورد نظر برای ایجاد خشکسالی و واداشتن ساکنان این منطقه به مهاجرت از آن ، می پردازند.
به گزارش منابع رسمی و سازمان ملل، به علت گرم شدن کره‌ی زمین، کاهش بارندگی و ازدیاد جمعیت، تا سال 2015 میزان تولید مواد غذایی 50? کاهش می‌یابد. بنا بر همین گزارشات: امروزه در سرتاسر جهان بیش از 925 میلیون نفر (یعنی حدوداً از هر هفت نفر) یک نفر در گرسنگی کامل به سر می‌برد. قحطی آب نیز چنان توجه جوامع سیاسی و بین الملل را به خود جلب کرده است که در یک دهه‌ی اخیر مکرر اعلام کرده‌اند که جنگ‌های بعدی در جهان بر سر آب خواهد بود و نه نفت.
کشورسومالی در سال 1974 نیز دچار بحران قحطی و گرسنگی شده بود، اما با وجود کمبود امکانات، دولت نظامی وقت سومالی به ریاست "محمد سیاد بری " موفق شد که این بحران را کنترل کند، دولت در طرحی صدها هزار نفر را از مناطق قحطی زده به بخش‌های حاصلخیر جنوب سومالی منتقل کرد و آنها را از مرگ نشان داد.
این در حالی است که منطقه‌ای که سازمان ملل آن را قحطی زده اعلام کرد، از حاصلخیزترین مناطق سومالی به شمار می‌رفت و می‌توان گفت که تمام سبد غذایی مردم این کشور از این منطقه تهیه می‌شد. به این ترتیب سومالی تنها در قحطی گرفتار نشده است،
بحران قحطی و خشکسالی سومالی از قبل پیش بینی شده بود و حدود 80 درصد از نهادهای بین المللی در باره احتمال وقوع آن هشدار داده و درباره آن مطالبی نیز انتشار داده بودند.
در همین راستا سندی که در سال 1978 از سازمان جاسوسی آمریکا فاش شده است اعلام می نماید که، سیا به سازمانهای آمریکایی دستور داده که تا حد امکان کمک‌رسانی به مناطق حادثه زده در کشورهای جهان سوم را به تاخیر بیندازند تا این بحران‌های طبیعی بتواند بیشترین حد تلفات را در این کشورها ایجاد کرده و از جمعیت آنها بکاهد.
این سند البته ممکن است کمی دور از ذهن باشد، اما بررسی عملکرد سازمانهای بین‌الملی در مقابله با دهها بحران طبیعی از سالهای گذشته نشان می‌دهد که سیستمی وجود دارد که عملکرد این سازمان ها را تا حد امکان آرام می‌کند تا فرصت عمل بیشتری به بحران مذکور برای قتل عام مردم بی‌گناه بدهد.
در همین راستا شیخ عبدالرحمن سمیط که یکی از مقامات سازمانهای کمک رسانی اسلامی در این ارتباط می‌گوید که تحریم‌های اعمالی از سوی غرب به بهانه خشک کردن منابع مالی تروریسم باعث شده که بسیاری از سازمان‌ها قادر به کمک به مردم قحطی زده سومالی نباشند..
وی در مورد کمک‌های مسلمانان برای نجات مردم سومالی گفت که مقصر در این زمینه مسلمانان نیستند، بلکه مشکل از موانعی نشات می‌گیرد که تصمیم‌های بین‌المللی به عمد در مسیر کمک‌رسانی فوری به این کشور ایجاد کرده و آن را کند نموده است.
در حال حاضر تعداد شمارش شده‌ی کودکان گرسنه در جهان، از مرز 2.200.000 کودک گذشته است و اغلب آنان نیز در کشورهای آفریقایی و آسیایی زندگی می‌کنند و قشر کثیری از آنان نیز از مسلمانان هستند و بنا بر گزارشات سازمان ملل، در هر شش ثانیه یک کودک جان خود را از فرط گرسنگی و تشنگی از دست می‌دهد. و این همان «نسل‌کشی خاموش» توسط جهان جنگ‌افروز صهیونیست، به سرکردگی آمریکاست. با چه تعداد جنگ، در چند منطقه، با چگونه سلاح و با چه هزینه‌ای می‌توان در هر شش ثانیه، یک کودک را کشت؟
